Unang patak....

Amputek naman... asan na ba ang mga una kong naisulat na... kakatamad umulit noh!! Pero masarap naman ang lahat ng first time diba... heheheh... unang halik... unang kagat... unang patak... hahahaha... lahat ng una masarap... pwera lang siguro ang unang pagkasawi sa pag-ibig... ano ba yan... nalungkot naman ako... change topic... este... balik sa... ano nga ba ang sinasabi ko... ah basta... naiinis ako kasi umpisa ulit ako... walang katapusang umpisa na lang...

masarap ang gumawa ng Blog... kaya lang hindi nakakatutuwa ang paulit-ulit na lang na umpisa... nakakapikon na minsan... sana naman ang kabobohan kong ito ay hindi na paulit-ulit na mangyari... nakakahiya na ako... imagine mo ang yabang ko nuong una kasi ipinagkalat ko na may Blog ako... ayun... una at huli na pala yun... hahahaha... sinundan pa ulit na isa pang announcement... pangalawa at huli ang sumunod... hahahaha... ngayon nawawala na ang lahat... amputek talaga...

Bakit nga ba unang patak ang pamagat ng Blog ko na ito... teka iisipin ko... isip isip isip... ahhh alam ko na!!!! Kasi yun yung unang pumasok sa utak ko na nagdurugo na sa kakaisip kung ano ang gusto kong gawin... bored to the max ako kaya naisipan kong sumulat... eto... unang patak ng dugo ko sa araw na ito... ibig sabihin ngayon ko lang ginamit ang utak ko kaya ngayon lang pumatak ang dugo...

Sana parating dumugo ang utak ko at maipatak ko ito sa kahit anong pwedeng patakan... basta makikita ang dugong pumatak... lalo na nuong mga nais kong pag-abutan ng laman ng aking utak... ayoko na sayangin pa ang mga dugong ito na kadasalan ay natutuyo lamang at nawawalang saysay... nawawalan ng halaga... sayang na pagpapadugo ng utak... walang kinahahantungan...

Ikaw... natutuwa ka ba sa binabasa mo o tulad ko inantok rin sa una kong nabasang Blog? Kung inaantok ka na sige gumawa ka ng sarili mong Blog at para naman may antuking iba at piliting paduguin rin at papatakin ang kanilang dugo upang magising na tulad ko... sige na anong hinihintay mo pa... sulat na!!!!! Lintek na!!!!!!!!!!!!!! Sayang yang utak mo!!!!!